instalacja: 3 kolaże z gazet w ramach: 109 × 144 cm, 60,5 × 74 cm, 108 × 138 cm, ławka 57,5 × 142 × 41 cm, taboret 54 × 37 × 37 cm, 2 postumenty 113 × 36 × 40 cm i 121 × 31 × 30 cm, budzik wys. 10 cm, zestaw pism artystycznych („Artforum”, „Kunstforum”, „Flash Art”)
nr inw. DTZSP/187; zakup 2007

W latach dziewięćdziesiątych Kozłowski stworzył ideę „trzeciego kręgu” jako alternatywy względem porządku rzeczywistości i porządku sztuki. Obie te sfery są poddawane licznym manipulacjom, a przyjęte konwencje ograniczają poruszanie się na ich polu. Tworzywem „trzeciego kręgu” są gotowe przedmioty wyjęte z rzeczywistości, w której spełniały funkcjonalne zadania. Były to standardowe zestawy artefaktów potrzebnych do życia, takich jak łóżko, krzesło, stół czy zegar. Przedmioty tymczasowe (1997) być może najpełniej wyrażają tę ideę, gdyż zostały wypożyczone ze swojej codzienności na czas ekspozycji galeryjnej – później trafiły z powrotem do miejsc, z których pochodziły. Artysta pozbawił na moment wybrane obiekty ich praktycznego wymiaru, ale też nie uczynił z nich materii sztuki. Inaczej jest w przypadku pracy Ostre przedmioty (1991) czy w serii Miękkich zabezpieczeń, w których autor poddaje przedmioty zaskakującym przekształceniom (m.in. praca znajdująca się w kolekcji DTZSP Miękkie zabezpieczenie. Wersja muzealna, 1994, oraz wersje narodowe: Miękkie zabezpieczenie. Wersja duńska czy Wersja szwajcarska, obie z 1993 roku, Wersja rosyjska, 2009, nawiązująca formą do rzeźb konstruktywistów). W pracy z 1991 roku artysta w przedmiotach umieścił ostrza kos, w następnych realizacjach przepołowił meble, łącząc je z przedmiotami tego samego rodzaju za pomocą plastra i bandaża. Pod chyboczące się obiekty z przyciętymi nogami włożył tytułowe miękkie zabezpieczenie z gazet, w przypadku Wersji muzealnej są to gazety artystyczne. „Alternatywny krąg” istnieje bardziej w sferze pojęciowej; w rozumieniu autora jest poszukiwaniem i tworzeniem nowego języka konstruowanego za pośrednictwem przedmiotów. Element miękkiego zabezpieczenia w postaci kołdry wraca w Standardach Europejskich z roku 1993 (ta praca również ma swoje wersje narodowe: Wersja polska; Wersja czeska). Na ścianach galerii wisiały makatki z popularnymi hasłami, które jednak straciły swoje znaczenie i siłę oddziaływania poprzez ich nadużywanie (przykładowo: „Solidarność”, „Ekologia”, „Poprawność polityczna” i inne). W obłożonym kołdrą telewizorze w zapętlonym filmie dłonie piłują paznokcie albo polerują buty. W serii prac Zjednoczony świat autor buduje Wersję alternatywną (2005) – meble na kółkach pozwalające na ich łatwe przemieszczanie – czy Wersję totalitarną (2000) – meblową akumulację zamkniętą w kolistym okratowaniu. W wersji demokratycznej (2001) poszczególne zestawy meblowe obłożone są folią i luźno względem siebie ułożone. W Wersji utopijnej (2003) wykorzystany został jeden stół przykryty białym obrusem, na którym leżą bochenki chleba z miniaturowymi flagami narodowymi (motyw flagi jest obecny również w innych wersjach tej serii prac). W pracy Figury retoryczne III (2007) Kozłowski zbudował przestrzenną formę geometryczną. Jej materią były puste opakowania sklepowych produktów, oklejone gazetami i pomalowane na czarno. Artysta umieścił na ścianie wyświetlacz, który migał komunikatem „no news from London” (nazwy miast zmieniały się). Informacje ze świata przestały napływać, a mimo to dalej miało miejsce tworzenie znaczeń.