dokumentacja performansu: film 16 mm, transfer na
wideo (Beta SP), zdigitalizowany, kolor, dźwięk,
10 min 35 s; zdjęcia: pierre dominique Gaisseau; kolaż
dźwiękowy: Carolee Schneemann i James Tenney; montaż
w 1969 roku: Bob Giorgio; powtórny montaż w 2008
roku: Carolee Schneemann i Trevor Shimizu; produkcja:
Electronic Arts Intermix, Nowy Jork 2008;
nr seryjny EAI: 1/29/2009
nr inw. DTZSP/531; zakup 2008

Radykalny intermedialny performans, w którym odnaleźć można ślady inspiracji teatrem Antonina Artauda jest świętem cielesnej zmysłowości we wszystkich jej aspektach: kłębiące się na scenie pary, mieszają się z surowym mięsem, czerwoną farbą, papierem, folią i dźwiękiem tworząc rodzaj rytualnej choreografii w kinetycznym teatrze.

Carolee Schneemann o Meat Joy: „to erotyczny rytuał: radykalna, niepohamowana celebracja ciała jako materiału: surowe ryby, kurczaki, parówki, mokra farba, przezroczysta plastikowa folia, pędzle ze sznurków, papierowe śmieci. To pęd ku ekstazie – koncentrujący wokół i przemieszczający się między delikatnością, dzikością, precyzją, rezygnacją; jakościami, które w jednej chwili mogły być jednocześnie zmysłowe, żałosne, radosne i odpychające.\"

Pierwsze wykonanie performansu odbyło się w 1964 roku na zaproszenie Jeana-Jacquesa Lebela w ramach First Festival of Free Expression w American Center w Paryżu, a kolejne w nowojorskim Judson Dance Theater w Judson Memorial Church. Oba wykonania zostały zarejestrowane.

Zapis filmowy w 1964 roku w Paryżu: Pierre Dominique Gaisseau; produkcja i reżyseria zapisu w w 1964 roku w Judson Church: Carolee Schneemann, Reverend Al Carmine, Judson Church; oryginalny kolaż dźwiękowy: Carolee Schneemann i James Tenney, montaż w 1969 roku: Bob Giorgi.

Powtórny montaż w 2008 roku: Carolee Schneemann i Trevor Shimizu, powtórny kolaż dźwiękowy: Carolee Schneemann i Trevor Shimizu; produkcja:  Electronic Arts Intermix, Nowy Jork, 2008.