akryl, płótno, 2 części, 50 x 120 cm każda
nr inw. DTZSP/247/1-2; zakup 2008

W działalności Anny Stępkowskiej sztuka wymyka się z obszaru potocznej percepcji, realizując przede wszystkim cele poznawcze. W Napięciach liniowych, które prezentowane były w 2004 roku w ramach wystawy Sztuka Po, poświęconej pamięci Jerzego Ludwińskiego, linie to nie tylko zbiory punktów spełniające pewne równanie, ale także znaki dla komunikacji z odbiorcą. Artystka ustanawia ich nowe reguły funkcjonowania i przekazu, jednocześnie dążąc do zrozumienia „zapisów liniowych” w kontekście całości: kiedy kształt, forma i przestrzeń wspierają się nawzajem, nie pretendując do samodzielnej roli.  Napięcia linowe to projekt otwarty, eksplorujący układy równań liniowych o nieskończonej liczbie rozwiązań oraz niewyczerpalne możliwości kompilacji „zapisów linowych”, które w formie graficznej zawsze prezentowane są jako pary opozycji. Linia często nie jest widoczna w danej przestrzeni, funkcjonując wyłącznie w świadomości nadawcy, który obok punktu startowego i końcowego wyznacza jedynie współrzędne linii w przestrzeni, jak dzieje się np. w pracy Linia wirtualna (Galeria EL, Elbląg 2009). Artystka wprowadziła linie w przestrzeń zastaną, pozostawiając ją otwartą dla odbiorcy, i tym samym umożliwiła mu własną refleksję. Zadając pytanie o funkcje poznawcze, możliwości przekazu oraz umiejętności komunikacji w sztuce współczesnej, Stępkowska poza osobistym dyskursem ze sztuką realizuje także działania programowe grupy Kontynuacja i Sprzeciw. Cykl Napięcia linowe to osiem par dwusegmentowych zapisów linii na płótnie. Działania z serii Linia wirtualna stanowią proces otwarty.