film; wideo (kolor, dźwięk); plik cyfrowy; 5 min 19 s, 768x576, 4:3
nr inw. DTZSP/224, zakup 2013

Film Krótka Love Story z elektrycznością Zbigniewa Warpechowskiego, trwający 5 minut i 24 sekundy, powstał w 1979 roku. Stanowi dokumentację występu artysty The Short Electrical Love Story, wykonanego w ramach wystawy Works and Wordsw De Appel Gallery w Amsterdamie.

Sam artysta w Zasobniku w ten sposób opisywał swoje działania: Mam tak samo [tak samo jak w performensie zrealizowanym przez Warpechowskiego w tym samym roku w Świeszynie] trzy żarówki (jedna duża, dwie małe). Ponieważ mam dużo miejsca, wykonuję świetlną linię, biegając z zapaloną żarówką tam i z powrotem, inne figury, a w końcu okręg świetlny, powiększający się w miarę jak popuszczam kabel z żarówką. Potem jest jak w Świeszynie, wykonuję ruchy frykcyjne z żarówkami. Wysiadają. Zostaje jedna duża. Mam jeszcze jedną żarówkę zawieszoną u sufitu na długim kablu, a żarówka jest tuż przy ziemi. Puszczam tę żarówkę w ruch wahadłowy i stoję pomiędzy tym wahadłem a ścianą. Na ścianie powstaje mój olbrzymi cień, ale ruch wahadłowy żarówki daje efekt, że to człowiek-cień się powiesił i dynda, ponieważ dalej wychyla się cień moich nóg niż głowy. Wahadło ustaje. Ja rozdeptuję żarówkę. Koniec.

Na filmie ukazany zostały również moment przed rozpoczęciem performensu, ukazujący przygotowania Warpechowskiego: montowanie żarówek, oplatanie się kablami etc. Nagranie dopełnia oszczędny anglojęzyczny komentarz odczytywany przez lektora. Kamera nie pozostaje nieruchoma, lecz raz się przybliża, a raz oddala. Obraz nie zawsze jest jednak czytelny, przede wszystkim przez słabe oświetlenie, gdyż scenę rozjaśniają tylko żarówki, którymi operuje Warpechowski. W tle słychać naturalne odgłosy towarzyszące perfomensowi – szumy, trzaski, brzdęki. Film kończy się, gdy zapada ciemność po rozdeptaniu przez artystę ostatniej żarówki.

Karolina Dzimira